gergedan boynuzu derinliğinde
bir vadi duruyor ortasında yüzümün
olmak istediğim her şey içinde
her zaman
bu küçük kıta bizim değil
söylemesen ben de duymazdım
peki sen yüzümün şeklini nereden biliyorsun
aklındaki en küçük zaman aralıkları
üzerinden aynı donuk göllerin aktığı
milyonlarca yılda, parçalayarak, incitip şekillendirerek
kendine dönen bir anaforun ortası burası
okyanusu mavi bir çocuğun rüyası örtüyor
en sevdiğin balıkların üzerine
ve gerçek değilmiş gibi bu tiranlığı zamanın
kendi üzerimizde yürüyoruz
ayaklarımız çıplak ve zehir derimin altında.
(lewisite smells like geraniums)
A.O.
2020-10-22T16:17:22+03:00Çok teşekkür ederim reyhan ve mükerrem tüm bu güzel iltifatlar için. Özgün bulunmasına sevindim yazdıklarımın, William Blake’in şiirlerine de bakarım mutlaka.
Reyhan Polat
2020-10-22T14:08:41+03:00Çok güzel ve özgün bir şiir, çok beğendim kalemine sağlık.
A.O.
2020-10-22T03:07:01+03:00beğenmene sevindim dostum teşekkürler nazik sözlerin için
Burak Özkelle
2020-10-22T02:46:00+03:00Ziyadesiyle açık, ziyadesiyle kapalı ancak gayet yerinde kurmalar. Kutlarım,kalemine sağlık.
A.O.
2020-10-22T00:12:03+03:00teşekkür ederim ayşenur (ben çok resmi olamıyorum kusura bakma lütfen)
format biraz sıkıntılı olmuş 8nci ve 9ncu dizelerin ama tamamen estetik bi problem ve neden öyle olduğunu da çözemedim :)