dershane çıkışı o merdivende oturduğum gündü dünüm

yarınsız yaşamak nedir öyle öğrendim

yarım kalışlarıma sessiz kaldım

çığlığım içimde düğümlendi patladı

sen sandım

görünmeden devam etmek istedim bir süre

sonra gölgeme saklandım

çaldı kapım

açmadım

sen sandım


dişlerimin gıcırtısıyla dans ettim gece karanlığında

cinler periler yoldaş oldu şarkıma

lütfedip söylemediklerim kaldı bana

ağzımı açıp laf edemedim

canım yandı çok süre

canımı hiçe saydım

seni sayamadım kaç kere

bilmiyorum


halim halinden beter

haklı çıkarttık onları

yüz kere yüzümüzü akladık , yüreğimizi yaktı kağıt

geri gelirsin diye bekledim ben

yine bilirsin bizi istedim

‘’sevebileceğim kadar’’

yetmedim tek birine

aşka aç kalbin için merhamet diledim

gök tanrılardan

yer tanrılardan

nefret eder her biri senden



şansım yaver gider de varabilirsem o eve

çalabilirsem kapıyı ve açarsa annem elinde beziyle

eteklerinde kıyamete dek ağlayacağım

ama o güne dek

tek bi’ istek

biz olalım