2. Sahne
Duyulmuş şey midir gözlerinden
Delinmemiş sırlarla salık almak
Çıkıp da evinden, sokağa başlamaya
Sokak merdivenlerden başlar.
Ev bitiminde merdivenin başladığını bilseler...
Bilseler;
Kişiyi nasıl da doldurur sokağa...
Tıka basa insan boşluğuna,
Ağır ve sessiz selamsızlığa
Derdi makyajla örten resmiyete
Ve
Gazete kâğıdına sarılmış memlekete
Dediğim, bir merdiveni bilseler,
İnsanı nasıl hazırlar;
Bir annenin öğrenci kahvaltılarında büyük umutlar pişirdiğine benzer.
Dahası;
Misafire uzun uzun saklanmış gümüşlerin titizlikle silinmeğine
Ve daha
Bir manavın vitrin sırası için elmalar parlattığına...
Merdiven, evle sokağın arasındaki boşluğa atılır;
Ev ahalisinin öğütleri merdiven boşluğuna...
Merdiven nasıl başa çıkar?
İlkyazında bir insanın;
Asuman tepeleriyle
Ayaklarından uçarak,
Basamak inişleriyle
Çingene şenliği gibi yürek atışlarıyla
Ya da
Dibi tutmuş tencere zorluğu gören sünger garabetiyle;
Yağmurlu bir kenti yürüyen
Delik botların ıslak bıkkınlığı ile...
Ya sokak?
Hazır mıdır bir göz ucundan denize çıkmaya?
Ya da binlercesi gibi bir benzerine koridor olmaya?
Evler, sokaklardan geçerek uzaklaşır birilerine
Sokak, kendinden geçerek yol olur bir diğerine
Ev ahalisi sokaktan geçer, uzak yollar getirir birbirlerine.
Bilseler diyorum ya;
Başladıkları merdivenden başkasını bilmezler.
Bilmezler de salarlar yine,
Nihayetinde geri gelir diye.
Nihayetinde geri gelir de;
Eski bir sıtmadan ellere bulaşan soğukla
Soğuğun izi ve izniyle girilen aşınık eşiklerden geçerek;
Koparıp sokaktan adım sesini,
Çıranın çatırdadığı sobanın sıcağına.
Gelir,
Takatsiz başıboşluğu vestiyerdeki keratanın yanına asmaya.
Gelir de köşesi dolar
Gelir de yokluğunu mazgala boşanır sokaklar.
Kurulur kendine ayrılan yerine
Evde neyin yeri değişmiyorsa onun gibi olur
Peşinde getirdikleri çoktan düşmüştür gözlerinden odasına
Uzun duramaz köşesinde.
Oturma odasının bitiminde bekler yatak.
Deliksiz bi' sır çeker gözlerine salık alan,
Bir sokağa gibi uykuya dalar.
Ev ahalisine
Bir gece daha
Tatlı uykular.
Jean Valjean
2021-05-10T23:50:34+03:00Evde neyin yeri değişmiyorsa onun gibi olur. Özellikle bu ifadeyi çok beğendim. Emeğinize sağlık. Güzel bir şiirdi.