Hayatımızın bu nokta çevresinde döndüğünü görüyor muyuz? Sürekli bu hissiyatı ortadan kaldırmaya iyi hissetmeye uğraşıyoruz. Buna mecbur muyuz?


Neden her sabah kalkıp işe gidiyoruz? Neden bize yapılan her şeye karşılık sürekli teşekkür edip duruyoruz? Bırakalım herkes bizler için çalışsın ve biz keyfimize bakalım değil mi?


İçimizde bir istek var. Benim demek... Hayat benim. Savaşırız. Sahipleniriz. Ne kadar tam tersi her seferinde ortaya çıksa da bu dünya benim deriz.


Mahçup oluruz sonra da... Yine başlarız. Sanki hiç yenilememiş gibi. Devam ederiz.


Her şeye sahip olmak ve mahçup olmak... İki farklı hisiyat hakim olur. Her şeyi istemek ve her şeyden çekinmek.