I

sessiz diriliğinin mihrabında dünya

sana bakınca mahcup

günahkar

ayakkabılarını çıkardı

Tanrı gölgesinden süzülen

sen miydin?

sen de mi yeltenmiştin mevcuda

Musa gibi

Yalın ayak


sancılarla sarıp sarmaladın dünyayı

utanmamak için hareketin sabitini yakaladın

sezdirdin vakar nedir

mahcubiyet nasıl dip verir bucak verir

yapayalnız duraksadın

rüyaların kenarında

dipdiri


biz varlıkla mevcud bulmuşlar

cisminden büyük cesametle erdik sözün eşiğine fakat

dara düşürdü göğsümüzdeki telaş

ufalandık


amor fati

sen tanrısal övgü yansımasıydın

biz yalın ayak Tanrı sözünden süzülenlerdik

sanrılardan sanrı beğendik

yaşamak derdiyle taşarak



Fotoğraf: F. Dilek Yurdakul Uyar

@FDilekUyar