Gecelerimde son bulur baharlarım.
Göğsümdeki sancıyı erteletirim sabaha,
Bir yangın, bir fırtına yeri bu meydan...
Susmak bilmez dilim, ahları döver bedenin çılgınlığında.
Ruhum saklı sokak lambalarında,
Bulursun gözlerimi ışıklarında.
Bir ışık vurur gecenin karanlığında ruhuma, Zehir olur akarım hüznüme.
Bir gece semasında vurulur yangınım tekrar tekrar
Elimi uzattım matemin koynuna.
Hüznün hangi tarafına saklanır gözyaşlarım
Hangi gecenin ışığıyla yaşam bulur ruhum, Bilmem.
Ama geceleri getiren saatlerle uyumak dileğim...
Fehmekar
2021-04-29T21:40:00+03:00Güzel yorumun için teşekkür ederim esma, şiiri biraz daha açmaya çalıştım aslında ki şiiri tamamlamak bile benim için çok zor oldu bu sefer. Devamını istedim yazamadım bu sefer bu kadar çıkarabildim kalemimden bende dayanamadım bu haliyle bile belki sevilir diyerek attım :) Demek istediklerini çok iyi anladım, çok teşekkür ederim eksiklerimi daha iyi anlamış oldum 💕
Esma gül sğrc
2021-04-21T01:02:13+03:00merhaba şiirin başlığını çok sevdim bıraktığı tadı da ,ama küçük bir eleştirim olacak başlığa göre şiir biraz daha açılabilirdi anlattığın duyguları ve yaşanılan şeyleri birbirine bağlarsan karşı tarafa daha çok geçer anlatmak istediğin :)