Artık sadece kaçışlarımı yazmıyorum.
Belli bir doğrultuda ilerliyorum, sağım solum açık. Engebeli yollarda yürüyorum biliyorum.
Büyük bir aşkla hem bugünümü hem yarınımı düşünüyorum, sonumu bilmiyorum.
Çok yalan söylemeye başladım bu aralar, inanır mısınız; kime ne söylediğimi zor hatırlıyorum artık.
Bir iyiyim, bir huzurluyum; bir an geliyor çöp kamyonunu boşaltır gibi üstüme yığınla düşünce boşalıyor tarihi geçmiş.
Ayakta kalmaya çalışıyorum mesela bu ülkede bir kadın gibi.
Ayakta kalmaya çalışıyorum bir çam fidesi gibş filizlenen.
Bir o kadar güçlüyüm özümde, bir o kadar yenidoğan; kırılgan.
Can suyum nerede? Kimde?
İşte bakın ben onu arıyorum.