"İşkence gördü asfaltlar, çatlaklarına kan doldu
Yıkıntılar arasında kaç çocuğun hayalleri kayboldu?
İnsan neden kendini unuttu neden kendinden oldu?
Hangi yolda kaç kişi bir hiç uğruna canından oldu?
Hep yalan söylenmiş hep yalan!
Ayrılanlar hiç kavuşmadı, dinlediğim masallar hiç gerçek olmadı.
Kimse sandığım kadar masum kalmadı, savaş durmadı ölüm azalmadı..."
"Son bir umut verse biri,
Ve güzel olacak bir gün herşey dese,
Ben inanırım belki de bu yalana.
Ben de alışırım gözlerimi kapamaya..."
Bana güç veren bir noktada derin derin sorgulatan bir şarkı...
