MANZARA
Önüme serildi yine bir manzara.
İnsan hangisine takılır bilemezsin.
Erimiş , yayılmış , göz aldığınca uzanan,
Her kıvrımı farklı parlaklık veren denize mi?
Tüm kırmızısını yanına almış, bulutları delen,
Bize gümüş denizinde kızıl bir yol sunan güneş mi?
Sancak tarafında oturan hayata kızan adamı,
İskelesinde kızıl güneşe dalmış aşığı taşıyan vapur mu?
Hepsinden heybetli, güneşi bile örtmeye çalışan ,
Aşağı inse ağırlığı ile bizi ezecek gibi olan yumuşacık bulut mu?
Tüm ihtişamı ile güneşe izin veren bulutu,
Önüne senin için kızıl yollar seren güneşi,
Aşığın bağırarak okuduğu şiiri gezdiren vapuru,
Tüm saygınlığı ile sana her ışıltısını veren denizi,
Gören ve hapseden gözleri mi?