Az önce çok güzel bir film izledim: Ayakkabılı deniz kabuğu Marcel. O kadar içime dokundu ki... Basit anların içindeki derin anlamları çok güzel gösteren bir filmdi. Daha önce böyle bir şey izlediğimi sanmıyorum. Belki, küçükken, çizgi filmlerde... Hâlâ böyle bir şey izliyor olmak mutlu ediyor. Hâlâ o küçük kızın içimde olduğunu bilmek, o kız olduğumu bilmek. Ben onu hissediyorum, o beni hissediyor mudur?
