Sevgili Maria, bundan böyle yazmayacağım sana bir daha mektup. Sanıyor musun ki sen
yokken zaman geçiyor. Artık beni varlığınsız cezalandırmandan yoruldum. Maria! koşamaz oldu artık dizlerim gökkuşağında, gölgemde seni göremiyorum. Sonsuzluğa uzanan sokakta artık tekim ne parlayan kedi gözleri ne de kör lambalar ne de sen varsın. Maria insanlar doğar ve mutluluğa ulaşamadan ölürler. Sevgilerimle Hiçbir şeyin.
