Masal diyarında bir asil kraldı Zaman
Arkasında yüz yiğit süvari yüz kahraman
Bazen yeryüzü bazen gökyüzü
Israr ve şevkle yol aldılar hiç durmadan
Çölün kum taneleri akarken rüzgarın sırtından
Ve giderken yüz kahraman süvari Zaman'ın arkasından
Aralarında bir prens
Düşüverdi dörtnala giden atından
İnci taneleri düştü rüzgarın kanadından
Durdu Zaman
Doksan dokuz süvari de indi atından
Prensin göğsünden akıyor kızıl ılık kan
Elmas uçlu bir mızrak girivermiş taa sırtından
Sustu Zaman
Biraz sonra konuşuverdi
Süvarilerine son bir emir verdi
-Gelmeyin artık arkamdan
Rüzgara atlayıp gitti Zaman
Dağıldı dört bir yana doksan dokuz süvari
Yeryüzünde doksan dokuz vatan
Çöl müstesna
Bir gün soruverdi bir çocuk merakından
-Kimdi mızrağı saplayan?
