Ellerimden aldılar seni zorla
Duramadık hayatın karşısında
Kalbim koca bir çöplükte
Çırpınıyor bir sürü yük varken üstünde
Sensiz olmuyor diyordun
Şimdi bensiz nasıl gülüyorsun?
Tövbe etmişken yokluğunda şiire
Tövbe ediyorum şimdi sana bu şiirle
İyi miyim diye mi düşünüyorsun?
Bıraktığın adamı bilmiyor musun?
Bu sana bilmem kaçıncı şiirim
Ama geçmiyor artık "sensiz hiçim"
Eyvallah! Yıkılmıştım sen kaldırdın
Hem derdim olup karanlıktan ayırdın
Sonunda senin yıkmana lafım
Çıkardığın yere itmene kırgın zâtım
Çok kez oturdum bu defterin başına
Çünkü geçmiyor sinirim sana
Ben mi engelim yazmana? Düşün!
Anneni bilmem de ben olmasan üşürdün
Kelimeler yetmezdi güzelliğine
Kelimeler yetmiyor sana nefretime
Yanlışmış cümlelerim ne fark eder
İçimdeki kırılmış çocuğu anla yeter
Küfretmiyorsam izin vermiyor yapım
Sana değil, aşkımadır saygım
Menekşeleri geç bütün çiçekler soldu
Yüreğinde hiç merhamet yok muydu?
Tanıyorum seni sanırdım oysaki
Bu şiirin kağıtta kalması da olmuyor ki
Yanlış anlama! Değil nefretim tek sana
Bir babam bir sen, ikinizi de çok severdim oysa
Dokuzuncu mısraya gelmişim fark etmeden
Dördüncüde biterdi güya çıkışım kalbinden
3 yılı nasıl bitirdiler tek hareketle?
Ne olur söyle! "Bir tanem benden gitme,"
Aynı anda nüksediyor kalbime iki duygu
Hem bir matem var hem kin bu
Babam vuruyordu zaten de
Sen bıçakladın kadın, sırtımdan hem de
Prens, uyansın diye prensesi öptü
Ama prenses kendini öldürdü
Bana en başımdan gerek yokmuş ki yâr
Mavi atlı prens saygılar sunar!
