Çocuklukları problemli geçmiş pek çok insan uzun çağlardan beri yetişkin yaşamında sıkıntılar çekmekte ve çektirmekteydi. Ancak günümüzde bu insanların oranı azımsanmayacak seviyede. Benzer çarpık yapılaşmayı artık neredeyse herkeste görebilirsiniz. Üstelik öyle olmadıklarına dair büyük bir inanca sahip olsalar da.

Belki geçmişte de benzer modeller vardı ancak şüphe götürmez gerçek şu ki şimdikiler kadar yırtıcı değillerdi. Şimdi saygı kisvesi altında bile olsa (mış gibi yaparak) her türlü kabulsüzlükle aleni, gizli saldırıları hat safhada.

Maalesef bu grup toplumun büyük bir kısmına hakim olmak üzere. Giderek bozulan ilişkiler, artan benmerkezcilik kaçınılmaz olanı da beraberinde getiriyor.

Bazen bu çarpık kişilikler kendilerini uzunca süre gizlemeyi başarıyorlar. İyilik, sevecenlik, kibarlık, güler yüz en çok kullanılan maskeler. Ancak maskenin altında yatansa bambaşka. İşine yarıyor musun, seni ne kadar idare edebilir, senden ne kadar faydalanabilir arka planda bu hesaplar döner durur. Biraz olsun iyi niyetliysen uyanman zaman alır. Bazen yıllar sürer, bazense hiç anlaşılmaz. Ufak ufak seni eksilterek beslenen bu kişileri çözemez, maskelerine kanarsın. Maske bir gün kontrol dışı düştüğünde hayretler içinde kalır, konduramazsın. İzlemeye alırsın, acaba dersin, ölçüp biçmeye, her hareketi artık şöyle bir tartmaya başlarsın. Ve görürsün ki büyük bir yanılgı yaşamışsın. Karşındakini aslında hiç tanıyamamışsın. Üstelik niyetlerine de bir güzel destek çıkmışsın. Maskenin düştüğünü fark edip etmediğini de kollar karşıdaki. O da daha sıkı ölçüp biçmeye, acaba devam edebilecek mi yoksa başka bir yönteme mi geçmeli tartıp durur. Bu bir yol ayrımıdır artık. Ya sen bitirirsin ya da artık işine yaramadığını anladığında o çeker gider. Mecburiyetler söz konusu ise iş daha karmaşık hal alır. Yol bir türlü görünür biçimde ayrılamaz. Kalpler ayrılmıştır çoktan ama mecburiyet eğreti bir ataç gibi bir arada durmaya zorlar iki tarafı da. Bu saatten sonrası belki de kaderin işidir.