Çeşit çeşit maskelerim oldu benim.
Yuvarlak, tombul, pembe beyazdı en başta.
Sonra biraz büyüyünce
Orantısız, komik bir şey oldu.
Burun büyük, gözler kocaman,
Maske eğreti.
Daha da büyüyünce nihayet,
Ne yapacağını, nasıl duracağını öğrendi
Ağzım, yüzüm.
Gençliğin güzelliğine baktı insanlar.
Şimdiyse yeni maskeyi
Deneyip deneyip çıkarıyorum.
Bazen şairin sözünü ettiği acayip balığı
Aynada görür gibi oluyorum.
Sonra diyorum ki olmaz öyle şey;
O pembe beyaz yüz daha dünün maskesi.
Böyle böyle alıştırıyor bedenim,
Yolculuğun bir sonraki durağına.
Her biri başka güzel maskelerimin,
Maşallah bana.
