en çirkin haline rağmen
masumdur her bir insan
her gömülü duygunun yasıdır
yüzeyde asılı duran
her birimizi farklı
anlam yağmurunda ıslatan bu duyguyu
tanımlamayı bilemedi birçok insan
günahkar diye yaktı yağmaladı kendini
oysa tek günah
çocukluğundan beri
yaşanamamışlıktı
ve bunu bilemedi insan
salıncakta sallanıp
kırlarda yuvarlansa
görebilecekti o masumiyetin
hep burada, onunla olduğunu
zihnini bir anlığına bırakabilse insan
bilebilecekti kalbinin hep çocukça attığını...
