Kulak verin bu mateme
Kulak verin ki, biraz hissizleşeyim ben de
Doluyum.
Hıncahınç doluyum...
Neleri yitirdim bırakın, anlatayım.
Neleri terk ettim bırakın, ağlayayım.
Neleri sustum geceler boyu bırakın, haykırayım.
Kulak verin bu ağıda.
Onu anlatmam gerek;
Onun sesini, gözbebeklerini, saçlarının buklelerini
Bir Mezopotamya gibi kadim ellerini ve parmaklarını...
Dengbejler anlatsın, kadınlar dinlesin.
Gelinler gözlerine çeksin kömürden tenini gözlerine, göz değil bunlar hâşâ dünya hepsi birer
Anlatmam gerek.
Dinleyin beni.
Ben çok sustum,
Sustum da sustum,
Öyle ki artık birer terk edilmiş putum.
Sustum da kalmadı artık tâkatim.
Sustum da aymadı hiç gecelerim.
Bağırıyorum işte,
Artık ağlamam gerek.
