"Kaygıyı geçmiş kadar rahatlatan hiçbir şey yoktur," diyerek konuyu özetler aslında Morpheus Neo'yla ilk buluşmasında durumu anlatırken.

Son film daha bir belgesel tadındaydı sanki, öyle ki dövüş sahneleri sanki kamera arkası görüntü veriliyormuş gibi yavaştı. Olay Neo ve Trinity’nin aşkına bağlanmıştı ki buna itirazım yok çünkü Neo Trinity sayesinde Neo olmuştu hikayenin başında. Yan rollerde Sens8’ten tanıdık yüzler vardı ama genelde yan oyunculukları pek beğendiğimi söyleyemem. Ayrıca Grace Slick’in muhteşem söylediği muhteşem şarkısı White Rabbit de filme cuk oturmuştu.

Özlemişiz Matrix’i; açıp diğerlerini izleyeceğim şimdi...