Suların karardığı
Ve suların kara ağladığı
Kuzguni ve kurşuni bir şehir geride kalan
O şehir ki tüm dağ susmalarının şehri
İnadına gök doğdu avcumun orta yerinde
Mevsimi yırttı doğururcasına içinden
Maviliği içimden içine azgın bir nehir
Ve şimdi kalbim göğüs kafesimden firar
Ulu orta dayar başını aşkın lanetli özlemine
Tenim tomurcuklanır hesapsız sevişmelerine
Gözleri mahmur bı çocuk yüzü aralar perdesini sabahların
Geceyi söndüren maviliğine
