Bir orman. Pür hezeyanın kök saldığı kanım suratımda toplaşmış, Güneş ise koca bir tebessümün çarpık kıldığı aksimin allığını layığıyla ağartmıştı. Ardı sıra doğanın eklemleri kıkırdaklarından çözününce, kemikler -dallar, otlar- zerreciklerine ayrışık formda ve gazların biçemiyle gerçekliğin her kuytusuna konuşlandı. Beş duyumlu var olumun menzilinden öte vaziyette berrakçana belleğimde mevcut olan bu olayı başlatanın ne olduğunu hatırlıyorum. O maymun çetesinin suratıma bir ayna doğrultuşu. Ormanın özü, var olumunu farklı bir yaşam formuna kotarması sonucu eline geçen yaratım yetisiyle, o helezonik yapıyı oluşturmayı seçmişti esasında. Sonsuz 1'in doğuşu için sonlu 1'i yok etmeye küçük bir çocukken ant içmişti. Öz. Zamanın kayığı kıyıya vurduğunda ise gözlerini kırpmadı. Maymun çetesi. Sonra, bir: Ayna.