Mazlum vardı

Hiçlikte var olan

Tüm gün çalışmaktan akan terini silecek vakti olmayan

Bir Mazlum vardı

Kimse bilmezdi kimdi

Nerede ne yerdi ve kimlerleydi

Evine giren görünmezdi

Sarma tütününden başkasını içmezdi molasında

İşte verdiği tek molaydı sigarası

Terasa çıkar, gökyüzüne bakar

Sigarasını sarardı Mazlum

Kurduğu hayalleri içine ekler

Bir çırpıda yakar

İçine çekerdi yok oluşunu

Mazlum büyük adam değildi

Hayalleri neydi ve kimdi Mazlum bilinmezdi

Kasvetten kararmış gözleri

Dertten çökmüş müydü omuzları

Bilinmezdi

Mazlum kimdi merak edilirdi

Herkesin dilinde olduğunu bilse de

Sağırdı fısıltılara

Mazlum bir gün geri dönmedi

Nereye gitti bilinmedi

Nereden geldiği bilinmediği gibi

Terasa çıkıp gökyüzüne bakan olmadı

Yokluğu fark edilmedi kimselerce

Mazlum sanki hiç var olmamıştı

Arkasında izmariti bile kalmamıştı