Aşk üşüşmüş başına yalnızlığımın

Pabuçlarında su taşıyan yalnızlığın

İncir ağacı gölgeliğine sığınan yalnızlığın

Bozulmuş bir kuş yuvası ürpertisi bu

Baykuşun delen bakışı gibi korku

Sayıklayarak düşüyorum, Mecnun'un memleketine.


Kandilleri zeytinyağı ile besliyorum geceleri

Gece beni beslemiyor diye

Şölenini başlatıyorum küslüğümün.

Odanın ay sızan köşesine çekilip

Ayı selamlıyorum

Aleyküm selam diyor

Ben ağlıyorum

Yıldız kayıyor ayın yamacından

Ay sararıyor

Ayın sevdası düşmüş,

Beni anlar o deyip ferahlıyorum.



Yağmur bastırıyor sonra

Ateşi söndürmek için sanki

Yüreğimin.

Eş şekur diyorum kıpırtısız

Şükrediyorum

Boğazımda kalmasın diye

Uyku penahına koşuyorum.

Gevşeyen parmaklar

Dalgalanan kirpikler sonrası

Sayıklayarak düşüyorum, Mecnun'un memleketine.