Düşünüyorum
her gece her gündüz
her an
masumiyeti arıyorum
her gördüğüm
küçük, büyük taşın altında
ne bi iz var
ne bir ceset
ne kan
ben de taştanım
hislerim taştan
masumiyet altımda yatar
ya bir gün vazgeçersem
ya taş olmak pek
bana göre değilse
zorla taş olduysam
medusa gozunu kapadiysa
ben ona bakarken
ya niyetlerim masumsa
o da beni anladıysa
en pis isteklerimi
geri itiyorsam ellerimle
istediğimi istemiyorsam
artik insan olmayı
her tanemle reddediyorsam
sevebiliyorsam karsiliksiz
lafta olmadan
bundan sonra
ne ben bu dünyaya aidim
ne bu dünya bana
