Sokak lambası eşliğinde parıldayan tenin alıyor gözümü,
Gülümseyişini izlemelerim, yüzündeki çizgiler sanki kaderimin yazıltısı.
Can alıcı bakışların cephe gibi sarıyor etrafımı,
Elim ayağıma dolaşıyor, konuşamıyorum susuyorum.
Sessizliğim çok şey söylüyor ama onu ne sen ne de ben duyabiliyorum.
Seni anlatmaya çalışıyorum ki bu, mutluluğun resmini çizmeye çalışmamla eş değer bir uğraş.
Kirpiklerinin köprü, gözlerinin nehir ve düştüğüm yerin dudaklarının oluşunu seyrediyorum.
Ateş basıyor, midem bulanıyor ve başım dönüyor
Bunun aşk olduğunu anlamayacak kadar aptalım ancak.
