Mekanı bir gözümde gözlerinle Boğaz'ın;
Sesin, iltifatların, gecem rengi saçların...
Yüzünde anlam bulur varlığına, makyajın.
Neden bilmem kendimi buldum bu hâl içinde.
Bakmam daha birine yalancı güzellerin,
Yönelmişken bendene eşsiz gülümseyişin.
Kalbimi yumuşattı çehrendeki güneşin,
İnan ölüyorum ben sensizliğin içinde...
Durup düşünüyorum "Nedir bunun manası!"
Aşktan başka cevap yok, bu garibana acı:
Saçlarının zülfünde, kirpiğin biçiminde,
O gülünç hallerinde bulan ab-ı hayatı.
Bulur muyum sanarsın ben bu derde devayı
Biryerde yeryüzünde kollarından gayrı?
Nolur yalvarıyorum çatma güzel kaşları
Akıl mı kaldı bende içince bu şarabı?
Evet dertler olsa da senle tekrar umut var;
Yaşamakta, hayatta: acıyı artılayan.
Aksi halde tekrardan kuyu köleyi bekler:
Prangalı elleri, ruhu mezarda yatan.
