Merhaba geçmişim.

Sana geleceğinle ilgili bazı bilgiler vermek isterim.

Öncelikle seni çok sevdiğimi bil. Her şeyinle, hataların, o yıkmakla uğraştığın tabuların, toparlamaya çalıştığın özgüvenin, bir bir dizdiğin tuğlalarını karakter duvarın. Hepsiyle birlikte seni öyle çok seviyorum ve sana tüm kalbimle öyle inanıyorum ki. Ben olduğunda anlayacaksın.

İşin aslı sana acımıyorum. Acıdığım oldu evet. Ama sana olan sevgim merhametten değil cesaretinden, duygularını tüm kalbinle yaşamak hevesinden bir an bile kopmamış olmandan geliyor.

Çünkü sen kararlarınla -o arkasında durduğun- büyümeyi öğrendin. Hiçbir zaman ayrılmadığın yol hevesinden ve.

Ha evet tabii çok mutluyken uçtuğun gibi yahut yolunda bilinmeze adımlarken uçuştuğun gibi ayağın kayınca en dibi görmeyi de es geçmemenle.

Ama korkma sadece başını kaldır ve güneşin yerinde her şeyin yolunda olacağını bil. Çünkü düştükten sonra tekrar uçuşmanın bir yolunu buluyorsun her seferinde. Bu yüzden sana inancım hiç tükenmedi. Tükenmeyecek de.

Bazen bazıları senin yolunu beğenmeyecekler; bazıları seni korumak istediğinden yapacaklar bunu, bazıları çıkarlarına ters düştüğünden, bazıları sadece kendileri bilinmezliğe gözü kapalı adımlama cesaretini hiçbir zaman edinemeyecek olmanın kompleksiyle yapacak bunu. Bunları ayırt edebilmen sana çevreni değerlisiyle seçtirecek.

Bazıları canını acıtmayı tercih edecek, bazıları sen acırken nokta fayda bile olmak istemeyecek, bazıları işine geldiğinden gölge yoldaşlık yapacak sana, sonrası kendilerine kulp bulabilecek ilk ışıkta yok olacaklar. Hiçbir zaman suçlu olmayacaklar. Hiç kimse hiçbir zaman suçlu olmadı geçmişim. Onlar erdemsizliklerini ışığa atfedecekler.

Ve senin doğruların ışığın olacak. Gölge yoldaşlarla işin kalmadığında anlayacaksın.

Ama sen de suçlu değilsin bunu öğreneceksin. Çünkü herkes tercihlerini yaşar evet ama sen gölgeleri gerçek tercihler sandığın için yanılıyorsun bazen o kadar. Deneyerek göreceksin.

Ama kaybolmayanlar var ya. Onlar çok değerli geçmişim. Bunun kıymetinde gülümseyeceksin ışığına sıklıkla.

Sonra yeni yollar bulacaksın kendine. Bir yol bitti mi diğerine geçeceksin. Bazen patikaların olacak yoldaşlarınla kesişen. Sana yeni yollar açacaklar. Sen yaşamayı damarlarında atarken hissedeceksin.

Kendini kaybedeceksin bazenleri. Ararken çamura bulaşacaksın boylu boyunca. Ağzın, burnun, gözün bile çamur olacak açamayacaksın. Yardım isteyeceksin. Bundan korkmayacaksın. Sırtını yaslayacaksın yoldaşlarına. Bir olup gözlerini açacaklar önce. Bazenleri gözüne çamur bulaştıracaklar temizlerken. Ama korkma yardım etmek istiyorlar.

Sonralarıysa ayağa kalkmak gerekecek çamurdan. İşte bu noktada açıp bu satırları karıştıracaksın. Ve kendine elini uzatmış bulacaksın kendini. 

O eli tutacaksın.