Teklifsiz bir özlem içindeyim,
İçinde bolca pişmanlık.
Keşkelerimden iyi ki’ler çıkarmak üzere
Kalbimi yoruyorum.
Beyhude bir çabanın ortasında mı,
Yoksa hazanımın son deminde miyim
Bilemiyorum.
Bildiğim, hasretten müteşekkil bir karabasan
Rüyalarımda geziniyor,
En hassas anlarımda sen diye çöküyor zihnime.
Yoksunluk, yokluk, hiçlik…
Bu üçünün zıddı sen.
Gel diyemiyorum,
Diyemem.
Sen sevgiliğinden kal.
