Yazıyorum mektup, çok uzaklardan,
Kurtarır belki seni, sazaklardan,
Kurtarır belki seni, tuzaklardan...
Lütfen... Lütfen yanlış anlama beni,
Gayemdir ki ancak kurtarmak seni.
Bütün mürekkep bitiyor yazarken
O büyük düşmanlar, hızla azarken
Hainler, sana kötüce nazarken
Büyük mücadelende dikkatli ol,
Çünkü fevkalade uzundur bu yol.
Etrafındaki, dört duvar olsa da
Çiçeklerin, karanlıkta solsa da
Hainler, onları bir bir yolsa da
Dertlerin olsa da o büyük yükte,
Elbette geçecek, nükte nükte...
Asla karakterinden ödün verme,
Kalbini, onların önüne serme,
Yoksa önüne gelir, acı derme...
Kimselerin hiçbir sözüne kanma,
Sonra da o küçük odanda yanma.
Saatlerin hızlı hızlı geçse de
Onlar; tuzaklarda, seni seçse de
O acılar, yüreğini deşse de
Dayan lütfen... Sonuna kadar dayan,
Vardır seni de duyan, seni sayan...
