Karman çorman bir gün

Melek ablanız gelmiş, durmuş

Şarkısını aratmış

Saçlarından dökülen kurabiyelerle

Uzunca, kızıl

Siparişini vermiş kıvırcık sağıyla

Solunda düz sağında bukleler

Bazen bir kediye uzatmış elini

Kimi zaman bir kuştan medet ummuş

Ama unutmamış Plüton'a yapılan haksızlığı

Yüreğine gömmüş digerleriyle

Haklı gururu, gözlerinde

Tutunmuş Melek ablanız

Bazen kendine, bazen bir kuşa,

bazen bir köpeğe biraz da Plüton'a

Biraz bıkmış insanlardan

Dalmış uzaklara

Biraz sevmiş, az sevilmiş

Kimi zaman yarım

Kimi zaman tam tamına sevişmiş

Sonra?

Sonrası sende Melek abla

Ya sen yazarsın ya da...