melek

Uyku tutmadı belki uykuya tutunamadığım yerden düştüm

Biri sesleniyor o sırada adım bana yabancı

Adım bana yalancı geliyor

Kalkamıyorum öyle kolayca

Zemin çeker insanı çünkü

Zemin sever insanı çünkü

Melek dediler evet duydum yine ismimi

Ama hâlâ konduramıyorum bu isme kendimi

Ben kendimi hüzünle, matemle ve çokça hayal kırıklığıyla yaşatmışım çünkü

Melek buna uymuyor

Uymayan o sıfatlar günün sonunda uyutmuyor.

Perdeleri çekip camları kapatıp savaş açıyorum kendime,güne,gündüze

Savaşı kazansam da kaybetsem de kötü sonu ben bekliyorum

Gözlerimi sımsıkı yumarak, dişlerimi sıkarak

Sanki diş geçirebilecekmişim gibi onlara,olanlara

Sanki gözümü kapatsam kabuslarla uyanmayacak gibi

Kendini kandırmaya çalışmak en kolayı

Ve ben her zaman en kolayını seçmişim

Ve sonunda kendine bile yabancı

İsmine bile yabancı biri olmuşum.