Dönüyorum, yine yeniden
Dönüyorum, olduğum yerde
Dönüyorum, birkaç yıla sıkışmış bir döngüde
Dönüyorum sana
Senden ve senden yine sana
Dönüyorum, şehirler arasında
Ülkeler giriyor şehirlerimin arasına
Hasret kalbimde büyümeye devam ediyor
Eve dönmek istiyorum
Bulamıyorum evimi
Nerede döndüğüm fark etmiyor
Dönmek istediğim yere dönmedikçe
Anlamı yitiyor
Tüm bu dairelerin
Susmam gerek
Söyleyeceklerimi zaten söylemiştim
Bitmek bilmiyor söylemek istediklerim
Kalplerimiz ne içindi
Gözlerimizin birbirine değdiği o gün
O yaz gününe dönmek istiyorum
Yeniden, yine
Seni yaşamak istiyorum
Ruhumu ısıtan varlığını hissetmek
Kafedeki o hazırlıksız halini
Tekrar görmek
Kendim olmak için eksilen o parçayı
Sımsıkı tutmak hatta
Uçağın kanatlarına karışıp gitmesine izin vermemek
Yağmurdan ıslanmış o son geceyi silmek
O gecenin vardığı sabahı silmek
Bana sarılıp sarsılarak ağladığın o anı…
Ve yeniden kayboluyorum
Bu arsız istekler yüzünden
Sahneden çekilmek elzem miydi
2 bin mil ne kadar uzaktı ki
Mesafe mi zor olan
Yoksa sana olan aşkım mı
Bilmek istemiyorum
Bilmezce, safça ve sevgili
Dönüyorum, yine ve yeniden
Sana
Sana
Ve sonunda bana ulaşıyorum
Madam Bovary
2021-09-30T13:48:59+03:00Samimi ve sade olmuş fakat daha şiirsel olabilirdi. Ben girişi daha çok beğendim, kapalı bir anlam yakaladım oradaki tekrarlarda. Sonrası biraz günlük gibi olmuş. Gelişeceğinize inanıyorum, kaleminize sağlık 😌🌿