İntihar vehminde bir gece
Tanıdık kokular tanıdık hisler
Çocukluğumun hayasız günahları
Belki de bunlar yüzündendi
Bu şehirden kaçarvari gidişim
Yine yağmur yağınca üşüdüm
Koşuşturmamdan kaynaklı
Birkaç damla tere karıştı zembiller
Eskimişim veya sevmişim
İkisi de aynı gibi hissettirdi
İkisi de her zerresine kadar zifirdi
İkisi de ciğerimi deldi
Çocukluğumdaki o tatlı melankoli,
Üstünden birkaç yıl geçmiş olan maniklik
Reenkarnasyonu tedaviyi değil
Bütün acılarımla birlikte yaşamayı öğrendim
Doldu kafamın içi seslerle
Doldu gözlerim yaşlarla
Ama ne delirdim ne de taştı gözlerimden yaşlar
Evet gözümün üstünde kaş var
Elinde bir şey kalmayınca
Bu yüzden azarlar benliğim beni
Belki de vacip değildi kifayetsiz olan
Lakin iştirak etmekle idrak etmek neydi
Değil sadece kafamda karışan kelimeler
Ne zaman belli ya da benim yönüm neresi
Sesler karışır birbirine
İstismar ediyor ruhum zihnimi
Ne eşref ne şeref var artık damarlarımda
İkisinin de aynı kelimeden türemiş olmasına rağmen
Pişman değilim velakin öyle olmasaydı keşke
Ben tanrıyla değil kendimle koşarım şirke
Ruhum sirke ve zararlı bedenime
İzahat neydi bak unuttum şimdi
İzledim ve haddimi bildim
Döndürdüm biçare kafamdaki filmleri ha bire
Seyredince bu pis kefere
İşte o zaman izahatı bildim
Sanırım ben kendimi hiç anlatamadım
Tanıtımımsa kusurluydu
Tıpkı vücudumdaki her kıvrım gibi
Ve sızladı beynimdeki her kıvrım
Düşüncelerim bile üzüldü
Unutmak mümkün değil
Henüz un ufak değilim gözünde
Lakin hiçbir parçam yapışamaz birbirine
Zira yapışamayacak kadar çok bölündüm kendime
Veliahdı değilim
Ne sevdiğim ne izlediğim şeylerde
Ben sadece küçük bir parçayım
Hatta öyle ki küçük bir parçası bile olmayabilirim
Ben sadece geldim gördüm ve gittim
Gittim demek ayıp olur kendime
Geldim gördüm ve arkama bakmadan kaçtım
Çocukluk uykularım hastalıklarım
Beyaz koridorlar sessizlik
Dört bir yanım tuzlu su
Ve sadece çıkıp bakmışım
Ve sessiz sedasız boğucu deryalara dalmışım
Attığım çığlıklarımla eşrafımı sarsmışım
Ve kendi hastalığımı onlara bulaştırmışım
Görülmez bu hastalık binlerce mercekle
Veya pis kanımın içindeki değerlerle
Belki yarsalar bu şekilsiz başı
Bulamazlar bile içinde
Bu hastalık içinde
Derinlerde belki de yüzeyde yüzümde
Bilemem nerede hangi saatte
Gösterir kime yüzsüz yüzünü
Bu hastalık hastası bulaşıcılığı
Yazmak çare mi sanmam
Tütün bile yetmezken ciğerime
Gece başlayıp sabah bitirilen bu şiirde
Bilinmeyen her denklem
Her ihtimal bir ziyan
Ziyanım kendi kendime
Ve eserim kendi başıma göre
Yazmaktan alamam kendimi
Belki de kırılır bu tutulmamış eller
Yine de ziyanı olmaz
Şiir yerine seni düşünsem yine yeterdi
04.46
Karaman/Merkez
3 Mayıs Salı 2022
