Dört bir yanından memleketim

Tutulmuş kollarından

Tutmuş nefesini

Benim çaresiz memleketimin

Bugün bir avuç suya

dört nala koşmuş hayvanları

Ortasında küçük bir kesim olarak

bizler varız

Arkama dönsem, gerimi kıvılcımlar kaplamış

İleriye gitsem, ilerimde kalmamış yaşamım


O güzel cıvıltısı kuşların

Ve erkenden kalkan horozlarım

Hiçbirinde bulamadığım gün yaşam belirtisini

Yaşama dair umutlarımı da attım alevlere


Bir yer daha yanıyor, içim yangın yeri

son nefeslerini duyuyorum ülkemin

Ve benim içimde de artık

Huzursuz yangınlar kopuyor


Halkın verdiği çaba,

kesilmemek için okyanuslar aşan bir danadan ibarettir

Ne yazık ki sonunda tükenir gücü

Öylece yığılıp kalır

Memleketimin güzel insanları


Bu felaketin bile acısını paylaşamıyorum

Çünkü bencil insanoğlu

Bencilden daha bencil insanoğlu

Başına gelmeden hissedemez hiçbir sızıyı

Hiç başına gelmeyecek sanır insanoğlu