Aslında başka bir şey hayal etmiştim ama olsun
var mı öyle pat diye hayallere ulaşmak
neler yaşadım ne insanlar tanıdım
çoğunu unutmuş olsam da
unutmuşluğun cazibesi var içimde
insan biraz zamanın içinde süzülmeli biraz iyi ve kötü anıları birbirine karışmalı
belirsizleşmeli mesela ve silinip gitmeli
insanların ne kadar kötü oldukları şaşırtmıyor beni artık
ama bu yüzden utanmamaları hayrete düşürüyor
ben yokluğu bende sanırdım meğerse ne yokluk varmış
ben derdimi herkesten çok bilirdim
dert ile yaşarken ölen varmış
dervişe sormuşlar insanın başına gelecek en güzel şey nedir diye
derviş cevap vermiş
herkesin bir şey anlatmak istediği şu yalan dünyada
oturup seni dinleyen birisinin olmasıdır
herkesin bir hikayesi var başına gelen hikayeler yüzüne değişirler
o yüzden kimseyi tanıdığımda zamana göre yargılamamayı öğrendim