Aslında başka bir şey hayal etmiştim ama olsun

var mı öyle pat diye hayallere ulaşmak 

neler yaşadım ne insanlar tanıdım 

çoğunu unutmuş olsam da

unutmuşluğun cazibesi var içimde 

insan biraz zamanın içinde süzülmeli biraz iyi ve kötü anıları birbirine karışmalı

belirsizleşmeli mesela ve silinip gitmeli

insanların ne kadar kötü oldukları şaşırtmıyor beni artık 

ama bu yüzden utanmamaları hayrete düşürüyor

ben yokluğu bende sanırdım meğerse ne yokluk varmış

ben derdimi herkesten çok bilirdim 

dert ile yaşarken ölen varmış

dervişe sormuşlar insanın başına gelecek en güzel şey nedir diye

derviş cevap vermiş

herkesin bir şey anlatmak istediği şu yalan dünyada 

oturup seni dinleyen birisinin olmasıdır

herkesin bir hikayesi var başına gelen hikayeler yüzüne değişirler

o yüzden kimseyi tanıdığımda zamana göre yargılamamayı öğrendim