korkma 

söyle neyse içindeki

kaldırdıysan rafa

kapattıysan sayfaları

biraz arala 

ben varım orada

yarım bıraktığın 

hasretinle küçücük kaldım


merhaba

araladınsa sayfaları 

biraz kurcala

aman diyorsan 

artık görmüyorsan

bir çık karşıma

ben öyle inanmam 

inandıramam kendimi

görmeden gözlerinde

hissetmeden kalbimde


yazık sana

varsa başkası 

açtınsa kalbini ona

öyle kırılacaksa kalbim

razıyım buna

o zaman kolay iyileşmesi 

biliyorum öylesini


senden duymadıkça 

seni görmedikçe 

bitmeyecek sancısı

geçmeyecek ağrılar

görmezden gözler

görsün diye çırpınacak


uzanacak el istiyorsan

bu son elim uzanan

o şiirlerin anlamı

kalmadı mı aramızda 

sen artık okumuyorsun 

sanırsam


beni kendi halime bırakma

bu hal beni yedi bitirdi

her şey üst üste geldi

ben başka biri oldum

sanki dilimi yuttum

ne bir dost ne bir başkası

konuşmayı unuttum


senin iki günün 

benim üç ayım oldu

önce kabuslar 

sonra rüyalar

kadınlar adamlar 

depremler 

aşıklar 

biz 


geçenlerde 

ansızın son halini gördüm

yasaklamıştım resimlerine bakmayı

sesini duymayalı bir ayı geçmiş

yıkıldım

öyle bir hal ki bu 

boynuna gülümseyerek baktım


son kez merhaba

hatırı kaldıysa güzel günlerin

neyden korkuyorsan

daha fazlasını 

yapamazsın zaten artık bana