Yalpalıyorum insan ruhunu tanımakta
Öyle davranıyorum sorun
Böyle davranıyorum kıyamet
Yoruluyorum yaşam uğruna çabalayınca
Kendi iç sesime dahi odaklanamıyorum
Yazıyorum, çiziyorum, ürettikçe bitiyorum
Bir lale gibi soluyorum
Hem toprakta doğuyorum hem toprağa küsüyorum
Düşüncelerimi tetiklemeyin yalvarırım
Sonu iyi olacaksa uzaklığa dayanırım
Bedenen burada, zihnen kayıplardayım
Kaygılarımla sürekli kavgalıyım
O sınırın eşiğinde
Daha ne kadar bekleyebilirim bilmiyorum
Bu mesafe boğuyor
Artık istemesek de tanıyoruz
Şiirler, şarkılar, insanlar
Önemini yitiriyor boş gökyüzünün altında
Mesafeler ve o güzel anılar
Bir yıldız gibi kayıyor aklımızda, sokaklarda, dalgalarda
Dumanlar sardı şehrimizi, nefesimizi
Elimle koymuş gibi buldum seni
Dışarıda binbir çeşitle harmanlanmış insanlar
Gecenin peşinde sürüklendi hiç yapılmamış tablolar
(Bendeki yerini kendin belirledin.
Şimdi istediğin yerdesin.)
