Uzaklardan kaleme alıyorum bu satırları. İnsanoğlunun hiçbir ölçü biriminin tanımlayamayacağı bir uzaklık.
Ne Kaf Dağı'nda bedenim
ne de o kutsal bahçede;
ne ayaklarınızın altında başka bir dünyaya sıkılıyor bedenim,
ne de başınızın üzerinde yaratıcıya yükseliyorum.
Uzaktayım sadece
Mekanım yok, zamanımın olmadığı gibi. Yaşamıyorum bir bedende,
Yaşayamıyorum,
Yaşlanamıyorum.
Bugünümü takas ettim sonsuzluk ve biraz tütünle,
artık ölene kadar ölümsüzüm.
Bir ütopya kurdum.
Bulmak için, koştum.
Evrenin ruhunu deştim Olimpus'tan çaldığım kılınçla.
Dayanamadım dünümü de sattım daima sonra gelecek olanı da,
karsılığında birkaç puroya.
Gençtim ve toydum. yanlış kararlar zincirinde sahip olduğum tek şeyi de kaybettim.
Ruhumu.
Sonra Sartre oldum,
"VAR OLMAKTAN BAŞKA HİÇBİR ŞEY YOK"