Hangi düşüncelerle meydana çıkacağım bilinmez benim
Ve hangi düşünlerin meydandan çıkaracağı beni
Ben ihtimal ki kaçak kılmışım kendimi
İhtimal ki ben
Ya sıyrılası kendimden
Ya bulası kendimi
Kıyısıdır kıyısı deyip de
Geçip geçip ortamdan
Açık edip gizimi, güvenmemeyi öğrendikçe mimiklerime
Bir şey var diye girdiğim her dehlizde
Olmayan bir şeyler büyütmeyi keşfettim
Olağan dışı, yapay ve küçük görüp alemi
Temkinli ve sade olmaktan
Böyle böyle vazgeçtim
Ben bana aldırmayıp
Büyüttü kendini küçük adamlar gibi
Yıldızlar gövdeme düşüyor gökten
Işıklar sönüyor, ışıklar patlıyor ve ışıklar sürekli
Yarışarak, çırpınarak hareketsizliğim
Böyle bir şey olabilir mi?
Zıtlık hesaplarıyla kanım kaynamakta
Düşünce kazanımdan ikilemler taşırıyorum
Fantastik olaylar tasarlamaktayım
Ve büyüsündeyim katılım sağlamama hissinin
Bir iç huzurun peşindeyim
Tebessüm barındıran dinginlik
Su gibi aparan
Göğün dikine
Yayvan
Ve derin
Etraflıca bir kaosun derdindeyim
Alevli ruhum
Tarafım holiganlık tutuyor
Müstehzi gülüşüm
Çekişim kolumdan davetkar ve şiddetli
Ağzındayım kuyunun
Dibim hararetli
Girişindeyim göğün
Yalnızlığın mabedi
Dengesi gerek bana
Dengesi
Mert Hüdai Kayadibi
2022-07-11T03:05:10+03:00Güzel yorumlarınız için teşekkürler
Kenan Birkan
2022-07-04T08:37:57+03:00Gece şiiriydi lakin sabah okudum. Kaleminize sağlık. Şiir, sona yaklaştıkça daha da iyi oldu. 👏🏼
Hanne Nur Gökcan
2022-07-04T01:54:44+03:00Güzel 💥