Bir rüzgar esse aniden, dağıtsa içinde debelendiğim düşüncelerimi.
Bir dalga çarpsa üzerime, yıkasa tüm pişmanlıklarımdan.
Bir güneş çıksa bulutların ardından, aydınlığıma dönsem yüzümü.
Hayvanlar umut fısıldasa ve anlasam dillerinden...
Ne kendimden ne insanlardan bi fayda göremedim,
Doğa sarıp sarmalasın ruhumu,
Teslimiyeti öğretsin içimde bana isyan eden benliğe
ve
Son bulsun huzur çırpınışlarım.
