Gece tüm kasvetini önce arabanın içine, sonra Metin’in ciğerlerine dolduruyordu. Göğsü hiç bu kadar şişmemiş, kaburgası hiç bu kadar gerilmemişti. Bırakmak istiyordu mesleğini, geçmişini, geleceğini, ruhunu. Yorgun düşmüştü hayatta kalma savaşından, nefes alırken gırtlağını yırtan oksijenden.


Metin içindeki cehennemde ruhunun çatırtısını dinlerken, Celal bagajdaki cesetten bir an önce kurtulmak için tüm kuvvetiyle gaza abanıyordu. Kimsesizler mezarlığına gömdükleri bu kaçıncı cesetti kim bilir. Sadece ay sonu aldığı maaşı düşünmeliydi. Morgdan cesedi alıp son kez gezdiriyor, sonra aldıkları toprağa geri veriyorlardı.

Metin sigarasından bir son nefes alırken çoktan mezarlığa varmışlardı. Arabadan inip bagajdaki tabutu dışarı çektiler. Metin tabutun ayak kısmından, Celal baş kısmından tuttu, dolunayın aydınlattığı mezarlığa doğru yürümeye başladılar. Uzun, gıcırdayan kapıdan ilk adımı Metin attı.


Metin kazmayı eline aldı, toprağa saplamaya başladı. Çukur derinleştikçe beyninin boşaldığını hissediyordu. Daha fazla kazmak için çabaladı ama olmadı. Beyni cehennemde yanarken ruhu çaresizliğin koynunda boğuluyordu. Beynindeki alevler yükselip kulaklarından gözlerine taşıyordu sanki. Kurtuluşu yoktu, anlatacaktı. “Kim yanarsa yansın.” dedi ve konuşmaya başladı.


“Abi, ben deliriyorum galiba.”

“O nerden çıktı amına koyim? Hadi lan daha hızlı kaz, daha çok iş var.”

“Bi dinle abi gözünü seveyim, iyi değilim ben. Dün gece bi rüya gördüm."

“Lan kes de işini yap! Pisikolog mu ne sikimse ona anlatırsın derdini.”

“İş bitince anlatsam dinliycen sanki.”

“Tamam lan, Allah'ın cezası! Hadi hem çalış hem anlat.”

“Abi rüyamda uyuyorum böyle sırt üstü yatmışım, bi el gırtlağımı sıkmaya başlıyo. Sonra gözümü bi açıyorum, elin sahibi benim. Ben kendimi boğmaya çalışıyorum abi."

“Siktirtme abini! Bu muydu lan?”

“Can havliyle uyandım, aynı şey tekrar oldu. Yine kendimi gırtlaklamaya çalışıyordum. Ben uyanmaya çalıştıkça aynısı tekrarladı.”

“Karabasandır.”

“Uyanıkken duyduğum çığlıklar da mı karabasan?”

“İnsan eti ağırdır demedim mi sana kaç kere ulan! Cesetlerle ne sikime içli dışlı oluyorsun* İşini yap; kaz çukuru, göm, oku bi fatiha, sonra siktir git evine.”

“Abi mezarcılığa devam edersem ya delireceğim ya kendimi öldüreceğim. Başka iş bakacağım ben.”

“Şu tipine bak bi hele; maymun götüne benzeyen suratına, pis tırnaklarına. Kim işe alsın ulan seni!”


Boynunu öne eğip yanık yüzüne dokundu mezarcı kir pas kokan parmaklarıyla. Haklıydı adam anasını satayım, çirkinlerin yaşayanların arasında yeri yoktu.