Şimdi biz,

Dudakları öpüşmekten değil,

Susuzluktan göveren,

Milenyum çocukları,

Hak ve batıla inanmaktan vazgeçtik.

Didaktik, pastoral, lirik!

Türlü nüshaları biz yalanladık.

Yabani güvercinler,

Bizim yüzümüzden terk etti şehri.

Kirli düşüncelerimizle,

Temiz şiirler yazdık.

Nobran adamlar, şimdi

İzliyorlarsa göğü, güzel kadınların pencerelerinden,

Bizim yüzümüzdendir.

Biz,

Yani atı sonuncu gelen,

Pasif ve noksan milenyum çocukları,

Hiçbir göğe renk veremeyiz artık.