Gökyüzü insanın ruhuna benzer, uçsuz bucaksız keşfedilmeyi bekler.

Neden insan sadece mutsuz olduğu, düşünceli olduğu zamanlar gökyüzüne bakar?

Gökyüzü her zaman bizi bekler; onu izlememizi, sırlarını çözmemizi, onunla konuşmamızı.

Evrenin ruhu gökyüzünde saklıdır. Her zaman bize bakar ve yardımcı olmaya çalışır.

Sınırsız ve sonsuz olan şeyler her zaman insanın dikkatini çekmiştir. Bazen dertlerimiz ya da sorunlarımız küçücük bir yıldızda saklanır. Cevapları da bir başka yıldızda, önemli olan cevapların olduğu yıldızı bulup sorunlarla yüzleştirmek ve çıkış yolu bulmaktır. Ne zaman ki kendini yalnız hisseder insan, işte o zaman konuşmaya başlar uzaklardan. Seninle karşılıksız dertleşmeyi bekler. Her insanın bir yıldızı vardır, mutluyken en parlak, mutsuzken tek başına olanı seçer, ama bilmez ki yalnız kalmaz yıldızlar.

Bazen çok uzaklara dalarsın ve bir yıldızın göz kırpmasıyla, sana seslenişiyle uyanırsın ve asıl hayat o an başlar senin için.

 

AÇ PENCEREYİ BAK GÖKYÜZÜNE, YILDIZLAR SENİ BEKLİYOR.