Utanmadım,
İnsandım,
Türedim Adem’den,
Dünyaya düştüm kopup Havva’nın meyvesinden.
Ben cennetten kovulmuşun evladıyım,
Şeytanın fısıldadığıyım.
Utanmadım kusurlu olduğumu bilmekten,
Hata etmekten,
Karşılıksız sevmekten,
Utanmadım yanlış bir şey demekten.
Neden utanayım zaten?
Mirasçıyım insanlık tarihi kadar yaşlı bir lanetten.
