Kaybetme duygusu, sanırım tüm canlıların yaşayıp şahit olduğu ortak duygulardan biri ama bu duygunun herkes tarafından aynı şekilde yaşandığını söylemek çok doğru olmaz. Hayatını kaybedenler, işini veya itibarını kaybedenler; en önemlisi yaşarken tatmak istediği şeyi gerçekleştirip tanık olmak istediği tüm o yaşama sevincini ve amacını kaybedenler...
Sen bunlardan birini, hiç birini kaybettin mi ya da bunları kaybetmek zorunda bırakıldın mı? Doğumunuzu hayal edin, dünyaya gelmeniz için verilen çabaları ve zorlukları hayal edin. Dünyaya gelmeniz için verilen çabaları ve zorlukları, tüm bunlara hak ettiği değeri verebiliyor musunuz?
Hayır, tüm bunların hiçbiri için değer verip mutluymuşuz gibi davranmamıza gerek olduğunu düşünmüyorum. En başından beri zorunlu olarak geldiğimiz bu yerde, bir de üstüne değer verip minnetlik duymamıza anlam veremiyorum. Ben artık gerçekten yaşamak istiyorum. Başkalarının hayatını değil, kendi hayatımı yaşayayım istiyorum. Kendi hayatımın yazılıp çizildiği o hayatı ve sanırım en büyük şansımı bunda kullandım; bu hayat benim olduğu kadar, şu an bunları yazmamı sağlayan kişinin, aynı zamanda yazan Nita'mın.
Son olarak yaşamak istiyorum derken gerçekten samimiydim ve sadece ben değil Nita'm, Matyev'im, hepimiz için gerçekten yaşamak istiyorum.
