Usul usul kapım çalıyor
Geçmişim gelmiş çocukluğumdan
Mahcup, iki lafı bir araya getiremiyor
Ya utançtan ya korkudan
Cesaretlenip söze başlıyor
Kendine güveni geliyor demek ki yavaştan
Konuşurken ağzından salyalar akıyor
Eser kalmamış az önceki mahcupluğundan
Bağırıp çağırıyor, iyice sinirleniyor
Gözleri yerinden çıkacak duyduğu hışımdan
Ve sonra birden öylece duruyor
Zangır zangır titriyor saatlerdir kendini kasmaktan
Ağlıyor, hiç ağlamadığı kadar içten ağlıyor
Ağlarken de bana bakıyor alttan alttan
En sonunda gözlerini bana dikiyor
İki cümle dökülüyor dudaklarından
Annem senin yüzünden ölüyor
Senin ona yaşattığın mutsuzluktan
Annemiz senin yüzünden ölüyor
Senin ona öğrettiğin karamsarlıktan
Annen senin yüzünden ölüyor
Senin ona yaşatamadıklarından
