Bir direniş halinde göz kapaklarım

Çirkin bir lakap edindim kendime

Uykuya direndiğim gecelerde.

Sivrilen ama hayatın gerisinde

Hayatın gerisinde ama sivrilen.


geçti bak bahar geldi

Elbiseleri dikerken

Dirsek çürüttüm

Nasıl çürüdüyse büyüdü de büyüdü

Kocaman mor bir halka oldu

Mor çatılı evde

mor çocuklar doğurdu kadın.

Çift çizgili pantolonlara hayat gayesi

Notu düşmüşüm “affedildim”

Beni tanı diye paravan arkası

Sözler dizmeli miyim?

Dürüstüm, doğruyum, çalışkanım

O halde sıraya girsin yalnızlığım.


Bu kaçıncı Edip okuyuşum

Kavga edişim onunla

Anlaşılmak istemeyişimin

Kaçıncı pi sayısı.

Kırmızı ışık bilmeyen kedi gibi

Hayata dair, düzene yabancı…

Sevdik de ne olducular karmaşasına

Tabak getirin ekselans hazretleri

Bu bilançoda eksilen yok, çok acı.


Duvar yazılarına siper ettik gövdemizi

Gövdemiz, akıbeti belirsiz bir düzenek.

Fare kapanı gibi bu aşk dedikleri illet.

Bölünen yerlerinden ruhun izbe yanına

Safımızı bir cümlede belirteç eyledik.

Vesikada giz oldu zamanın oyunları

Ve biz ebelenmedik.

Abaküs yardımıyla sayılmalı hayal kırıklıklarımız

Öz sevdik, üvey yaşadık biz bu hayatı.