Elma soyan annem gibi düşündü beni

Portakal çiçeği kokulu sokaklarda

saklıyorum düşlerimizi

O terk edilmiş hayallerde saklı ellerimizi


Kadir bir gece /yıldızlar sönmeden önce/

Doğuracağım sevgilim bizi ne olur bekle

Ölme-den önce yola çıkalım

ölüm diyarımıza

Varmazdan önce sessizce usulca haince

Delice sevmezden önce

Ateş bu ikimizin bıraktığına

Düşmezden önce

Yazmazdan önce şiirleri bir kalemde

Sigaralarımızın dumanları

Aklımızın kuşlarını sarmazdan önce


Ne olur bekle sevgilim

Son bir çalım atayım feleğe

Bir ben göstereyim yazgıya

Öyle bir ben ki

Pırıl pırıl pınarların gözü

Devrilmiş bir kütüğün közü

Unutulmuş ihtiyarın son sözü

Bir ben ki bizden önce olmayan

Bir varınca bizden ayrı düşmeyen

Muhtıralardan yana sönmeyen

Devrimlerin esas sahibi kaplıyor içimi

Öyle bir ben ki güvercinin gözünde

dalında ve sağında

Sanmıyorum sevgilim

Bilmekle inanmak arasında bir yerde

Sallanıyorum

Gönlüm salıncak olmuş

Yüzyıllık ağacın dalından sarkıttığın gibi

Sallanan bir çocuk var üzerinde ve

Aklım suskun

Aklım durgun


Elma soyan annem gibi sevdi beni

Kabuğundan çekirdeğine seninim dedi

Seninim aslı biz olan düşlerinde ve dahi

Seninim yok gibi var gibi

Düşmez kalkmaz bir gibi