Dalımda kıpırdayan bir yaprak yine
Bir rüzgâra direnir
Rüzgarlar hep aynı soruyu sorar bana
Ben ihtimalleri kucaklarım
‘Diyeceklerim söylemekle bitmez’
Çekip alırım renkleri içimdekiyle harmanlarım
Yalnız
İhtimalin bir ağırlığı var ruhumda bugün
Bulamamak ve bilememek arasında eziliyorum
Oysa bir kalemden dökülenler var ağırlığınca elimde ve
Biliyorum o kalemin kor gibi yakışını
Değişmem yine hiçbir şeye
Beni sarsan rüzgarlara doğru bakıp da bulsam
Bulsam varlığını da seslerimi yankılatsam
Bilsem sana ait olanları ve sıralasam incilerimi öyle
Sığmaz oldum evrene içimde sevginle
