Ruhum bir maden işçisi
Kendine ait olmayan cevherlerin arayışında
Ömür öğüten
Bir şiirin kasvetiyle boğulunca
Söküp atmak gerek rahimde büyüyeni
Değil miydi anneliğin kutsal görevi
Belki vazgeçebilmekti kutsal olan
Bir şiirin umuduydu kalpte çırpınan
Birkaç kelimenin alelade sıralamasıydı
gözlerindeki kandili ışıldatan
Işıltısı Tanrı’dan sönük bir galaksi yaratmak
Simsiyah bir kalemle
Belki buydu Tanrı’yı kutsal yapan
çocuk gözlerin önünde
