Müebbetim gözlerine bakışın kelepçe, gülüşün idam.
Son isteğimi sordular bana, dedim ki sen...
Zaman yok dediler, edin idam, haykırışlar çoğaldı zihnimde.
Cellatlar hızlandı son bir haykırış durdurdu herkesi,
"Özledim, affediyorum seni."
Son bakışın, son bakışın ulan dedim içimden,
İdam edilseydim bu kadar yanmazdı canım.
Edin idam, diye haykırdım gözyaşları içinde,
Müebbetim gözlerine, bakışın kelepçe gülüşün idam.
Teninin tenime dokunuşu gibiydi müebbet yiyişim,
Zihnimdeki haykırışlar bir bir sustu, idama mahkum edildi.
Elimi tuttun, kalk gidiyoruz der gibi,
Elini tuttum, kalkıp peşinden geldim, boynuma dar ağacının ipini geçirdin.
Tekrardan bağırdın herkesin içinde,
"Özledim ama affedemem seni, edin idam."
Müebbetim gözlerine, bakışın kelepçe, gülüşün idam.
